Մի անգամ մի երիտասարդ հարցրեց իմաստուն Սոկրատեսին, թե որն է հաջողության գաղտնիքը: Սոկրատեսը համբերատար լսեց երիտասարդի հարցը և ասաց նրան, որ առավոտյան պատասխանը ստանալու համար իրեն հանդիպի գետի մոտ: Հաջորդ առավոտ Սոկրատեսը խնդրեց երիտասարդին իր հետ մտնել գետի խորքը: Երբ նրանք մտան գետի մեջ, ջուրը շատ բարձրացավ։ Ի զարմանս երիտասարդի, Սոկրատեսը նրան ջուրը գցեց։
Երիտասարդը պայքարում էր ջրից դուրս գալու համար, բայց Սոկրատեսը ուժեղ էր և նրան այնտեղ պահեց, մինչև տղան սկսեց կապտել։ Այդ պահին Սոկրատեսը ջրից դուրս հանեց երիտասարդի գլուխը։ Երիտասարդը շնչակտուր խորը շունչ քաշեց։ Սոկրատեսը հարցրեց. «Ի՞նչ էիր ուզում ամենաշատը, երբ գլուխդ ջրի մեջ էր»: Երիտասարդը պատասխանեց. «Օդ»: Սոկրատեսն ասաց. «Դա է հաջողության գաղտնիքը: Երբ դու ուզում ես հաջողության հասնել այնքան շատ, որքան ուզում էիր օդ շնչել, երբ ջրի տակ էիր, այդ ժամ դրան կհասնես: Ուրիշ գաղտնիք չկա»։
Պատմվածքի բարոյախրատականը.
Բոցավառ ցանկությունը բոլոր ձեռքբերումների մեկնարկային կետն է: Ինչպես փոքր կրակը չի կարող շատ ջերմություն տալ, այնպես էլ թույլ ցանկությունը չի կարող մեծ արդյունքի հանգել:
No comments:
Post a Comment