Երկու ընկեր քայլում էին անապատով։
Մի օր նրանք վիճեցին և ընկերներից մեկը մյուսին ապտակեց։ Վերջինս ցավ զգաց, բայց ոչինչ չասաց, միայն ավազի վրա գրեց հետևյալը. «Այսօր իմ լավագույն ընկերը ապտակեց ինձ»։ Նրանք շարունակեցին քայլել և գտան մի օազիս, որտեղ որոշեցին լողալ։ Ապտակ ստացածին խեղդվելուց այս անգամ էլ ընկերը փրկեց։ Երբ ուշքի եկավ, նա մի քարի վրա փորագրեց. «Այսօր իմ լավագույն ընկերը փրկեց իմ կյանքը»:
Նրան ապտակած և կյանքը փրկած ընկերը հարցրեց․
- Ինչու՞, երբ քեզ ապտակեցի, դու գրեցիր դրա մասին ավազի վրա, իսկ հիմա գրում ես քարի վրա։
- Երբ մեզ վիրավորում են, պետք է դրա մասին գրենք ավազին, որպեսզի քամիները ջնջեն այն։ Բայց երբ ինչ-որ մեկը լավ բան է անում, պետք է այն փորագրենք քարի վրա այնպես, որպեսզի ոչ մի քամի չկարողանա այն ջնջել, -պատասխանեց փրկվածը։
Բարոյախրատականը
Սովորիր մոռանալ քեզ արած վատությունները և երախտագիտությամբ հիշել միայն մարդկանց լավ գործերը:
No comments:
Post a Comment