Վաղ առավոտյան, երբ Հինգ Շին իր աշակերտի հետ քայլում էր պարտեզում, նրանց մոտեցավ մի երիտասարդ։ Մի փոքր ամաչելով՝ ողջունեց Հինգ Շիին և նրա աշակերտին, իսկ հետո հարցրեց.
- Ուսուցիչ, ես շատ եմ սիրում մի աղջկա, և մեր ծնողները դեմ չեն, որ մենք ամուսնանանք, բայց ինձ համակել են վախերն ու կասկածները։
- Ինչի՞ համար ես անհանգստանում և վախենում», - հարցրեց Հինգ Շին:
- Ես վախենում եմ հիասթափվել նրանից ընտանեկան կյանքում… չէ՞ որ ես նախապես չեմ կարող իմանալ, թե արդյոք ճիշտ եմ անում, - պատասխանեց երիտասարդը:
- Գնա տուն և ամուսնացիր այդ աղջկա հետ, եթե իսկապես սիրում ես նրան, և ձեր սերը փոխադարձ է-, - խորհուրդ տվեն Հինգ Շին:
Երբ երիտասարդը խորհրդի համար շնորհակալություն հայտնեց իմաստունին և հեռացավ, աշակերտը հարցրեց․
- Ասա ինձ, ուսուցիչ, ինչո՞ւ երիտասարդին խորհուրդ տվեցիր ամուսնանալ, եթե վերջինս վախենում է հիասթափվելուց: Նա չպե՞տք է արդյոք հետաձգի ամուսնությունը։
- Դու մոռանում ես, որ հիասթափությունը չափազանց փոքր գին է հնարավոր երջանկության դիմաց վճարելու համար, - պատասխանեց Հինգ Շին և ժպտաց:
No comments:
Post a Comment