Մի մարդ նոր տուն կառուցեց։ Նրան մոտեցավ մի անծանոթ և կեցություն խնդրեց։ Սեփականատերը համաձայնեց։ Այսպիսով, նրանք սկսեցին ապրել միասին: Անծանոթն ուշադիր հաշվում էր տան գերանների, հատակի տախտակների և տանիքի թիթեղների քանակը։ Վերջում նա գրի առավ դրանց թիվը, որպեսզի չմոռանա։
Անցավ մեկ ամիս և սեփականատերը ասաց.
-Դու իմ տանն ես ապրում, բայց ժամանակն է, որ դու տեղափոխվես ուրիշ տեղ: Իմ ընտանիքը տեղափոխվում է այստեղ։
- Ինչպե՞ս,- առարկեց անծանոթը, -սա իմ տունն է: Դու չես կարող ինձ դուրս քշել իմ սեփական տնից։
Սեփականատիրոջ և անծանոթի վեճը շարունակվեց և նրանք գնացին դատավորի մոտ։
- Ես նոր տուն կառուցեցի և թողեցի, որ այս մարդը ինձ հետ ապրի։ Նա մի ամբողջ ամիս ապրեց իմ տանը։ Իսկ հիմա, երբ խնդրեցի տեղափոխվել, նա առարկեց, նույնիսկ պնդում է, որ տունն իրենն է։
Անծանոթն ասաց.
- Ընդհակառակը, ես տունը կառուցեցի ու այս մարդուն ներս թողեցի։ Եթե տունն իրապես քոնն է, ապա ասա, թե քանի գերան, հատակի տախտակ և տանիքի թիթեղ այն ունի։
-Ես չեմ հաշվել։ Բայց տունը դիմն է, - պատասխանեց իրական սեփականատերը։
Այնուհետև դատավորը միջամտեց և անծանոթին հարցրեց.
- Եթե շարունակում եք պնդել, որ տունը ձերն է, կարո՞ղ եք ինքներդ նշել տան գերանների, հատակի տախտակների և տանիքի թիթեղների թվաքանակները:
Անծանոթը պատրաստակամորեն թվարկեց բոլոր թվաքանակները, որոնք վաղուց էր սովորել։
- Երևի սեփականատերն է։ Այլ կերպ ինչպե՞ս կարող էր իմանալ այս բոլոր թվաքանակները,- մտածեց դատավորը և գործը վճռեց հօգուտ անծանոթ խաբեբայի։ Սեփականատերը չհամաձայնվեց այս որոշման հետ և անծանոթին տարավ թագավորի մոտ։
- Հենց այնպես չէ, որ նա հիշում է նման մանրամասներ», - մտածեց թագավորը ՝ լսելով անծանոթին: Հետո նա հարցրեց.
- Ասա ինձ, իսկ ի՞նչ կա հատակի տակ:
- Ոչինչ, - պատասխանեց գլուխը խոնարհելով անծանոթը:
- Հարավ-արևելյան անկյունում հատակը շատ խոնավ էր, դրա համար ես փայտե թիթեղներ դրեցի հատակի տակ», - միջամտեց սեփականատերը:
Թագավորը ծառաներին ուղարկեց ստուգելու, թե արդյոք սեփականատերը ճշմարիտ էր ասում։ Երբ հարավ-արևելյան անկյունում հատակի տակ իսկապես թիթեղներ գտան, թագավորը որոշում կայացրեց.
- Այսպիսով, դուք իրական սեփականատերն եք: Իսկ նա, ով սովորել է թվաքանակները, բայց չգիտի, թե ինչ կա հատակի տակ, ակնհայտ խաբեբա է, և նա պետք է խստագույնս պատժվի օրենքով։
Բարոյախրատականը՝
Կարելի է միշտ կեղծիքի ներքո թաքցնել ճշմարտությունը, բայց մի գեղեցիկ օր այն միշտ բացահայտվում է։
No comments:
Post a Comment