- Հարգելի ռաբբի, ես չեմ հասկանում, թե ինչու են որոշ մարդիկ օգնող և հասնող, իսկ մյուսները բացի իրենցից ոչ ոքի չեն տեսնում, - հարցնում է այցելուն։
- Նայիր պատուհանից դուրս: Ի՞նչ ես տեսնում, - հարցնում է ռաբբին։
— Շուկա գնացող կնոջ՝ երեխայի ձեռքը բռնած..., - պատասխանում է այցելուն։
-Լավ։ Հիմա նայիր հայելու մեջ։ Ի՞նչ ես տեսնում այնտեղ, - հարցնում է կրկին ռաբբին։
- Դե, միայն ինքս ինձ, - պատասխանում է այցելուն։
- Ինչպես ապակին հայելուց և հայելին ապակուց տարբերվում են միայն մի փոքր արծաթով, նույն կերպ արհեստականորեն մարդկային սնափառությունը տարբերությունն է ստեղծում մարդկանց միջև, եղիր մի փոքր սնափառ և դու կտեսնես միայն ինքդ քեզ։
No comments:
Post a Comment