Գարնանային մի օր թոռնիկն ու իր պապը մոլախոտները դուրս էին հանում հողից։ Հանկարծ թոռնիկը հարցրեց.
- Պապի՛կ, ինչո՞ւ են մեր կողմից չցանված մոլախոտերն այդքան լավ աճում, մինչդեռ մեր տնկիները պահանջում են մեծ ուշադրություն, խնամք և քրտնաջան աշխատանք:
-Թոռնիկս,- ասաց պապը,- քո աչքաբացության շնորհիվ հենց նոր քեզ համար կարևոր բացահայտում արեցիր։ Հիշիր, այն ինչ մարդու համար իսկապես արժեքավոր է և նշանակալից, մեծ ջանք է պահանջում, մինչդեռ կյանքում այն, ինչ վնասակար է ու ավելորդ, զարգանում է մոլախոտի պես և տարածվում․․․
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ՍՈՎՈՐԻՐ ՍԻՐԵԼ
- Հասկանում ես․․․ մենք միշտ վիճում ենք․․․ մենք չենք կարող լինել միասին, այդպես չէ՞։ - Իսկ դու սիրու՞մ ես բալ։ - Այո։ - Իսկ դու դրա կորիզը հա...
-
Դուք չեք կարող վիշապին ձեր ասպարեզից դուրս հանել, եթե դուք ապրում եք նրա շրջակայքում։ Ջոն Ռոնալդ Ռուել Թոլկեին Մեր կյանքի խն...
-
Աղքատի կինը կարագ էր պատրաստում և այն վաճառվում էր նպարեղենի խանութին։ Կինը կարագը պատրաստում էր մի կիլոգրամ կշիռ ունեցող գնդերով։ Նպարավաճա...
-
Վաղ առավոտյան, երբ Հինգ Շին իր աշակերտի հետ քայլում էր պարտեզում, նրանց մոտեցավ մի երիտասարդ։ Մի փոքր ամաչելով՝ ողջունեց Հինգ Շիին և նրա աշա...
No comments:
Post a Comment